هم در گذشته و هم در حال حاضر در خانواده های سنتی ایرانی رسم است که در شب اول عروسی (شب زفاف) زنان پشت در اتاق عروس و داماد می نشینند تا داماد پارچه ای خونین را نشان آنها بدهد تا از پشت در بلند شوند و به خانه های خود بازگردند. این دستمال خونی نشان دهنده پاره شدن پرده بکارت عروس توسط داماد است.
این شب به چند دلیل مهم است:
این شب برای اغلب زوجها شب پر التهابی است و اولین شب ارتباط جنسی جدی میان آنهاست.
زنها در این شب به شدت نگران و مضطرب هستند.
خاطره این شب تا پایان زندگی در ذهن زنان باقی می ماند.حتی اگر بعدها ازدواجهای مکرری کنند.
پاره شدن پرده بکارت اغلب با آمدن مقداری خون همراه است و این برای طرفین مهم و استرس آور بوده و در زنها همراه با درد و سوزش و ضعف جسمانی است.
تذکر:
مردها سعی کنند قبل از شب عروسی با خانواده خود جهت کنار گذاشتن آداب و رسوم غلط به طور جدی صحبت کنند. به همسر خود برای کسب اعتماد به نفس قبل از شب زفاف روحیه بدهید. هیچ لزومی ندارد که مردها همان شب اول پرده زن را پاره کنند. بهتر است به شب دیگری موکول گردد سعی کنید این شب را با معاشقه و بوسه و لمس بگذرانید و دخول را به شبهای دیگر موکول کنید. این شب را در آغوش هم و برهنه تا صبح سپری کنید.
وظیفه مرد:
بایستی مرد بتواند تا حد ممکن اضطراب و نگرانیهای زن را کاهش دهد.
نوازش و لمس تدریجی بدن زن در ابتدا از هر کاری مهمتر و واجب تر است.
کم کم لخت شوید. در آوردن شورت آخرین مرحله به حساب می آید.
با حرفهای معمولی و آرامش بخش با زن خود صحبت کنید.
سعی کنید از زیبائی های بدنش تعریف کنید.
اصرار نداشته باشید که حتما دخول انجام دهید.
نوازش آلت زن نیز توصیه می گردد
